Ervaringsleren; Voorbij de casestudy
ESEI International Business School in Barcelona lanceert haar nieuwe cursus in Social Leadership Training
Verder gaan dan de casestudy
"Out of the box denken" is lang een beetje afgezaagd en te veel gebruikt als uitdrukking, maar het betekent nog steeds iets. Wanneer men voor een uitdaging staat, moet men op zijn hoede zijn om hun zoektocht naar de oplossing te beperken tot binnen vooraf gedefinieerde parameters (die vaak zelfopgelegd zijn). Om de beschikbare opties voor het oplossen van een probleem of het innoveren van een idee volledig te verkennen, moet men buiten de grenzen van het probleem zelf treden en nieuwe wegen inslaan. Hetzelfde geldt voor het onderwijs. Hoe vaak hebben onze grootouders ons niet verteld dat ze alles hebben geleerd wat ze weten in de "universiteit van het leven" en niet in de klas, of dat "ervaring de beste leermeester is"? Ze hebben een punt, maar er is meer dan dat.
Het klaslokaal en de 'echte wereld' zijn gescheiden door ons eigen ontwerp als opvoeders, als beleidsmakers, als docenten en als studenten. Maar de kloof is kunstmatig; versterkt in West-Europa door middel van vele methodologieën en ideologieën die eeuwenlang op geen enkele manier tot interactie met de inhoud wenken, maar eerder tot behavioristische reactie, memorisatie en herhaling. Maar daar gaan we voorbij, nietwaar?
Elke businessschool die zijn zout waard is, zal reclame maken voor het gebruik van de "case-studymethode" bij het onderwijzen van sleutelconcepten. Studenten passen theoretische kennis toe op praktische situaties, om problemen op te lossen en te bewijzen dat ze deze "echte" situaties kunnen bekijken door het prisma van evidence-based denken. Maar hoe "echt" is dit? De casus wordt geselecteerd door de professor, en meestal is er een oplossing die door de professor wordt verwacht en, hoe subtiel ook, wordt ontwikkeld om de discussie te vergemakkelijken. Het is een stap in de goede richting en maakt goed gebruik van de lestijd om studenten aan te moedigen om met inhoud om te gaan en een aantal cognitieve en metacognitieve processen op gang te brengen, maar kunnen we verder gaan?
Ervaringsleren is de ontbrekende stap in het proces. Het is de link tussen onderwijs en de echte wereld die, als het goed wordt gedaan, beide dimensies perfect kan aanvullen en ze in een cyclische relatie kan vormen, in plaats van een parallelle. "Leren door te doen" gebeurt altijd organisch, maar door het systematisch in de leeromgeving in te bouwen, kunnen docenten studenten helpen het beste te halen uit de ervaringen die ze hebben.
Leren door iets te ervaren betekent dat de leerling echte beslissingen neemt in reële contexten, waarbij hij (tot op zekere hoogte) de kennis en reflectie uit de klas gebruikt en deze integreert met andere kennis. Ze kunnen echte gevolgen van hun acties zien en de kennis echt 'leven' op een manier die de cursusinhoud harmoniseert met de cognitieve ontwikkeling. Het is de enige manier om deze 'vaardigheden van de 21e eeuw', zoals kritisch denken, echt te ontwikkelen, wat eigenlijk helemaal niet de provincie van de 21e eeuw is; ze zijn een essentieel onderdeel van de menselijke verlichting en worden eenvoudig afgestompt en afgestompt door traditionele onderwijsmethoden. Door te leren, toe te passen, te reflecteren en het vervolgens opnieuw te doen, internaliseren we kennis echt en nemen we deze op in het kader van onze ontwikkelende vaardigheden en capaciteit.
fig 1. Kolb's cyclus van ervaringsleren
Leiderschap herdefiniëren door ervaringsleren
Is er een Business School zonder leiderschap in het curriculum? Toch geeft onderzoek van de afgelopen 20 jaar sterk aan dat dit iets is dat beter aangeleerd is dan aangeleerd. Velen zijn het daar niet mee eens en bouwen een training in zelfreflectie en communicatieve vaardigheden in op het onderwerp, zodat het persoonlijker en dus geïnternaliseerd kan worden. Door de dimensie van ervaringsleren toe te voegen aan de manier waarop het onderwerp wordt gekaderd, is een solide poging om uit deze zelfopgelegde kloof te stappen en de twee benaderingen met elkaar te verzoenen.
Zeg het woord 'leider' tegen een leerling en wie komt er in je op? Hoogstwaarschijnlijk iemand aan de top van de pikorde, of het nu politiek of zaken is. Ze hebben de neiging om het relatief gemakkelijk te vinden om de theoretische scheiding tussen leiders en managers te volgen, en zelfs om leiderschapsstijlen te identificeren, maar ze hebben nog steeds de neiging om leiderschap te bespreken als iets afstandelijks, en iets dat pas zal komen na jaren van klimmen in de hiërarchie; niet echt geloven (als niet-gegradueerde studenten vers van de middelbare school!) dat ze zelf leiders zijn of kunnen zijn.
In Herman Hesse's "Reis naar het Oosten" is het vaak aangehaalde voorbeeld van wat vaak wordt aangeduid als dienend leiderschap. Leo is een bediende die een groep reizigers op reis begeleidt. Hij helpt ze, vermaakt ze, ondersteunt ze; allemaal ogenschijnlijk binnen zijn rol als dienaar. Maar als hij verdwijnt, is er chaos in zijn afwezigheid. Hij stond onderaan de pikorde, maar was toch de echte verbindende kracht in de groep. Door dit concept te verbreden om te kijken naar wat er kan gebeuren wanneer de vaardigheden, kennis en talenten van een individu ten dienste worden gesteld van de samenleving, om te voorzien in een maatschappelijke behoefte, laten we zien wat ontegensprekelijk leiderschap is.
De cursus sociaal leiderschap in ESEI
Deze cursus is oorspronkelijk ontwikkeld door Roser Battle in de ESADE Business School en ontwikkeld om te voldoen aan een behoefte die is vastgesteld door de Generalitat de Catalunya. De onderwijsautoriteiten lieten ons weten dat ze onder middelbare scholieren in Catalonië een behoefte hadden vastgesteld aan training in communiceren door spreken in het openbaar. Deze studenten moeten aan het einde van hun studie een afstudeerproject presenteren waarop een groot deel van hun eindcijfer is gebaseerd, en dus werd communicatieve competentie als een sleutelfactor voor hun succes gezien.
Het programma is nu uitgebreid en ESEI heeft de krachten gebundeld met ESADE en de Universitat Internacional de Catalunya om de lokale gemeenschap van dienst te zijn door middelbare scholieren te leren hoe ze hun spreekvaardigheid in het Catalaans, Castellano en in het Engels kunnen verbeteren.
In ESEI starten tweedejaars studenten van de BA (hons) Business Studies in oktober 2015.
De cursus kijkt eerst naar theorieën over leiderschap, door middel van een proces van reflectie en analyse, om sociaal leiderschap en service-learning-methodologie goed te contextualiseren. Studenten reflecteren op hun eigen ervaringen in het communiceren met anderen, het tonen van leiderschap en het aangaan van uitdagingen.
Daarna beginnen we met vier belangrijke sessies over communiceren in het openbaar. ESEI-studenten hebben in het eerste jaar al veel getraind professionele en academische communicatie maar deze workshops zijn niet alleen gericht op het structureren van een presentatie en communiceren met empathie en duidelijkheid, maar ook op hoe je anderen kunt helpen dezelfde principes te begrijpen. Hardopdenkprotocollen zijn geïntegreerd in de les, zodat leerlingen niet alleen de concepten leren, maar ook nadenken over hoe ze ze aan het leren zijn.
Vervolgens werken ze in groepjes een aantal weken aan de voorbereiding van hun lessen. Ze worden alleen geleid door de professor en niet geïnstrueerd, wat cruciaal is voor het proces. Nu wordt het hele project werkelijkheid. Studenten weten dat ze binnenkort de docenten zullen worden en het transformerende effect hiervan is voelbaar en duidelijk. Ze stappen uit het soms passieve student-zijn en gaan actief hun eigen richting in. Dit is geen casestudy; de studenten wachten op hen in de klas, en dit is echt.
ESEI-studenten zullen dit jaar elk semester drie workshops geven op lokale middelbare scholen. Als docent van deze cursus in ESADE, en nu docent van hetzelfde onderwerp in ESEI, heb ik uit de eerste hand gezien hoe deze cursus studenten transformeert. Wie in het begin terughoudend, passief en zelfs wat weerstand biedt, stapt vrijwel zonder uitzondering op en neemt de verantwoordelijkheid op zich. Wanneer we terugkeren naar het klaslokaal en nadenken over onze ervaringen, kijkend naar de video's van de geneugten en spanningen van hun klaservaringen, zijn de studenten anders. De feedback van deze cursussen is altijd geweldig geweest, de discussie over leiderschap tegen het einde van de cursus krijgt een nieuwe dimensie als studenten uit het abstracte stappen, en de gemeenschap om ons heen wordt beter en rijker.
Dus wat is het volgende? ESEI zet zich in voor het ontwikkelen van ervaringsleren als onderdeel van een streven om de student centraal te stellen in hun eigen leerproces. We hebben veel nieuwe projecten in de pijplijn en horen graag van andere docenten die willen samenwerken in projecten, of van degenen die ideeën, opmerkingen en suggesties hebben om onze studenten te helpen op hun reis om echt bewustzijn te ontwikkelen door middel van hun opleiding en geleid door voorbeeld in de gemeenschap die ons omringt en ondersteunt.